بررسی تأثیر هگزاکونازول، پنکونازول و سیلیکات کلسیم بر صفات کمی و کیفی دو رقم سویا در شرایط کم‌آبیاری

به منظور بررسی تأثیر تیمارهای مختلف آبیاری بر ویژگی‌های زراعی سویا با و بدون کاربرد تریازول­ها و سیلیکات کلسیم آزمایشی به‌صورت کرت‌های خردشده (اسپلیت پلات) فاکتوریل در قالب طرح بلوک­ کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعۀ تحقیقاتی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس اجرا شد. نتایج نشان داد اثر متقابل سه­گانۀ عامل‌های آزمایشی به­طور معنی­دار همۀ صفات مورد بررسی بجز ارتفاع بوته را تحت تأثیر قرار داد. در شرایط بدون تنش رقم L17 و در شرایط تنش متوسط محلول­پاشی هگزاکونازول روی رقم ویلیامز با اختلاف بیش از 4 برابر به ترتیب بیشترین و کمترین مقادیر عملکرد پروتئین را نشان دادند. محلول­پاشی سیلیکات کلسیم روی رقم ویلیامز در شرایط بدون تنش و تنش متوسط با اختلاف 23/0 به ترتیب بیشترین و کمترین مقادیر شاخص برداشت را نشان دادند. عملکرد زیست‌توده (بیوماس) و دانه در شرایط تنش متوسط به ترتیب 9519 و 3328 کیلوگرم در هکتار کاهش یافتند. بنا بر یافته­های به‌دست‌آمده از این تحقیق تنش کم­آبی می تواند باعث کاهش مقادیر صفات کمی و اجزای عملکرد سویا شود و در شرایط تنش محلول‌پاشی مواد بهبوددهندۀ رشد می‌تواند باعث تعدیل آسیب‌وزیان ناشی از تنش و افزایش مقاومت این گیاه زراعی شود. با توجه به واکنش متفاوت رقم‌های مورد بررسی از نظر عملکرد روغن به محلول پاشی در شرایط متفاوت باید بیان کرد، در شرایط بدون تنش محلول پاشی پنکونازول و سیلیکات کلسیم روی رقم ویلیامز، و در شرایط تنش متوسط و شدید به ترتیب محلول پاشی پنکونازول و هگزاکونازول روی رقم L17  کارایی بالاتری در افزایش عملکرد روغن داشتند.